Verhuist, beestenboel en nog meer

Hallo allemaal!

Even weer een blogje vanuit Zweden.

Er is een hoop gebeurd de afgelopen maand, we zijn verhuist en wonen nu op ons nieuwe geweldige plekje. We hebben het ontzettend naar onze zin hier. De jongens hebben allebei hun eigen kamer, er moeten nog wel aan paar dingetjes gebeuren zoals plankjes ophangen en Sem moet nog nieuwe gordijnen maar Max vind het helemaal geweldig en is ook super trots op zijn kamer. Sem moest in het begin even wennen maar nu gaat het ook aardig goed. Hij word nog maar 1x per nacht wakker en staat rond 6 uur op, dus dat gaat al veel beter, en dat helemaal zonder medicijnen. We hebben een betegelde 'binnen' tuin met een schutting eromheen en verder bijna 1000m3 grasveld. Mijn man en ik hebben sinds jaren dus ook weer onze eigen kamer, en dat bevalt heel erg goed. In het begin was het een beetje wennen en ging ik soms midden in de nacht bij Sem kijken, maar nu zit dat wel goed. We hebben ook gemerkt dat Sem na even huilen zelf zijn bed weer in stapt en zijn dekens netjes over hem heen doet en dat stelt me erg gerust. We wonen nu aan de rand van het bos, en kunnen heerlijk met de hond wandelen daar. Ook hebben we al een aantal buren ontmoet en die zijn ook heel erg aardig. Al met al zitten we hier prima! op z'n zweeds gezegt ; Vi trivs bra!

Ik zelf ga eind van de zomer weer studeren! Een curses Detail handel van een jaar voor volwassenen. De curses is 5 dagen per week, 1 dag school, de rest zelf studie en 50% van de curses is stage. Ik kijk er heel erg naar uit om er aan te beginnen. En ik krijg er zelfs nog een flinke bijdrage voor.

De beestenboel hier is ook veranderd. 1 van onze lieve poezen (van de 2) is helaas overleden. Lola, onze noorse boskat van 2 jaar, de dochter van onze andere poes liep altijd met ons mee als we met de hond gingen wandelen. Maar als we het bos in gaan moeten we over een brug, over een drukke straat. Nou is ze waarschijnlijk zonder dat we het wisten op een zondag ook meegelopen. want vanaf die zondag middag hadden we haar niet meer gezien. 2 dagen later alle buren ingelicht of ze in de schuren wouden kijken of ze daar was. S'avonds kwam 1 van de buren aan de deur dat ze 2 katten bij de weg hadden gezien, 1 dode, en 1 levende. Toen ben ik gaan kijken, maar helaas lag daar mijn lieve meisje aan de kant van de drukke weg.... Ik had (heb) het er erg moeilijk mee.

Maar toevallig hebben vrienden van ons net een nest noorse boskat kittens gekregen en zijn we wezen kijken. We hebben daar een katertje uitgezocht, echt een schatje! Hij gaat Tycho heten, en dat betekend geluk, en dat vond ik wel heel toepasselijk. Tycho zal Lola nooit kunnen vervangen, maar hij zal de boel wel goed opvrolijken ;)

Max heeft ook een eigen huisdier gekregen, een konijn. Bowie. Een collega van mijn man vroeg laatste of we een konijn wilde omdat hij een nest had. Dus met manlief afgesproken dat we zouden gaan kijken zonder iets tegen Max te zeggen, om eerste te kijken of ze wel tam, mooi en lief waren. Nou dat waren ze. Bowie heeft 1 blauw en 1 bruin oog, dus mijn man zei gelijk dat hij (David) Bowie een leuke naam vond en daar was Max het helemaal mee eens. Bowie zit nu in een groot hok bij Max op zijn kamer, en Max moet dan haar dan ook zelf verzorgen (met een beetje hulp van mij) en dat doet hij heel erg goed, dagelijks speelt hij met Bowie (btw wel een meisje hihi) en koopt zelfs van zijn zakgeld snoepjes en lekkers voor haar.

De jongens gaan hier ook al naar het kdv en dat gaat heel goed. Vorige week hebben ze het sommerfest gehad (zomerfeest) en mochten alle ouders en famillie leden komen kijken. Ze gingen met z'n alle zingen. Sem heeft keurig stil gestaan/gezeten en Max heeft zich in tegenstelling van vorig jaar keurig gedragen en stond met zijn handen in zijn zakken een beetje mee te mompelen haha.

O'ja. We zijn met Sem bij de chyropractor geweest om te kijken of hij het kiss syndroom heeft/had. Vanwegen zijn slechte slapen en huilbaby. Dat schijnt hij dus niet te hebben (gehad) Maar hij zit wel erg vast tussen zijn schouderbladen en in zijn schouders. Nu heeft hij er 1 behandeling voor gehad en krijgt hij er nog 2. Daar vertelde ze mij dat het heel typisch is voor koliek kindjes. Dus misschien toch een oorzaak gevonden van het huilen en slecht slapen. Maar verder gaat het hier dan ook wel goed. Op het moment hebben we 4 logeerhondjes (+ onze eigen hond). Max helpt altijd goed met uitlaten en houd dan 2 hondjes vast en ik 3 en een kinderwagen met Sem hihi. Heel gedoe, maar zo helpen we famillie van ons een beetje. Volgend weekend gaan ze weer naar huis en dat weekend komt Tycho ook gelijk bij ons wonen.

Nu dat was het wel weer zo'n beetje. Applaus als je de hele blog hebt gelezen, want hij is een beetje lang geworden, hihi.

Liefs Melanie en de boeffies!!!